Na czym polega analiza makroskopowa gruntu?

W rozpoznaniu rodzaju i stanu gruntu pomocna jest analiza makroskopowa. To jedno z podstawowych badań, dzięki któremu organoleptycznie, czyli za pomocą zmysłów, bez użycia dodatkowej aparatury pomiarowej, wstępnie oznaczane są niektóre jego właściwości fizyczne. Dzięki analizie makroskopowej określić można rodzaj i stan gruntu, jego wilgotność i barwę. Dodatkowo przy użyciu kwasu solnego o odpowiednim stężeniu można określić orientacyjną zawartość węglanu wapnia.

W pierwszym kroku należy określić, czy grunt ma charakter spoisty czy niespoisty. W tym celu próbkę należy doprowadzić do wilgotności stanu powietrzno-suchego. Jest to sytuacja równowagi, jaką próbka osiąga, przebywając przez określony czas w warunkach stałej temperatury i wilgotności. Jeśli grunt doprowadzony do tego stanu tworzy zwarte grudki, można określić go jako spoisty. Łatwo rozpadające się grudki lub niezwiązane ze sobą cząstki świadczą o niespoistości gruntu.

Jak przeprowadza się badania makroskopowe?

W celu oznaczenia rodzaju gruntu w analizie makroskopowej wykonywana jest próba wałeczkowania oraz rozcierania gruntu w wodzie. Pierwsza metoda pozwala ocenić poziom spoistości gruntu oraz jego stan. Druga metoda służy określeniu frakcji piaskowej.

Kolejne parametry oznaczane są na podstawie próbki o naturalnej wilgotności. Barwa określana jest poprzez obserwację, w tym przypadku uwzględniany jest odcień i intensywność. Wilgotność wyznaczana jest na podstawie zgniatania próbki i oceny stopnia zabrudzenia, jakie powstaje na dłoni. Grunt może być suchy, mało wilgotny, wilgotny, mokry i nawodniony. Do oceny zawartości węglanów wykorzystywany jest 20% roztwór kwasu solnego (HCl), który reaguje burzeniem po naniesieniu na próbkę.